interpreter(n.) 英 [ɪnˈtɜːprətə(r)] 美 [ɪnˈtɜːrprətər] "口译员; 文本翻译者",14世纪晚期,源自古法语 interpreteor, entrepreteur,源自晚期拉丁语 interpretator "解释者",来自 interpretari "解释,阐述"(参见 interpret)。该词起源时间:14世纪末